Zaktualizowano dnia 20 października 2022
Prowadzenie terapii pedagogicznej jest wymagającym dużej odpowiedzialności procesem, który polega na udzielaniu pomocy uczniom mającym problemami w realizacji wymaganych zadań edukacyjnych. Wymaga to od nauczyciela odpowiednich umiejętności, wiedzy na temat etapów rozwoju dziecka, psychologii i pedagogiki, a także kompetencji osobowościowych. Aby ćwiczenia przynosiły jak najlepsze efekty, specjaliści przygotowują program zajęć korekcyjno-kompensacyjnych zgodnie z zasadami terapii pedagogicznej.
Co to jest program zajęć korekcyjno-kompensacyjnych?
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne to jeden z rodzajów terapii pedagogicznej, którą wprowadza się u dzieci i młodzieży z problemami w opanowaniu pewnych umiejętności, co przekłada się na ich nieprawidłowy rozwój. Jest to działanie pozwalające usunięcie lub niwelowanie przyczyn wpływających na te trudności. Taki rodzaj terapii zalecany jest w przypadku uczniów: mało samodzielnych; ze stwierdzonymi zaburzeniami wzroku, słuchu czy ruchu; wymagających indywidualnego podejścia, ale nie tylko.
Program zajęć korekcyjno-kompensacyjnych jest to plan czynności pedagogicznych, które nauczyciele zamierzają wdrożyć we współpracy z uczniem. Uwzględnia on metodykę i techniki pracy z dzieckiem, określa cele edukacyjne, jakie zamierza się osiągnąć poprzez terapię, a także pozwala na odnotowanie bieżących uwag.
Zasady terapii pedagogicznej
Terapia pedagogiczna powinna być prowadzona na podstawie metod współpracy dostosowanych indywidualnie do możliwości ucznia. Przede wszystkim powinny one skupiać się na korekcji najsłabiej opanowanych umiejętnościach, ale zaleca się tworzenie mechanizmów kompensacyjnych. Oznacza to wprowadzenie naprzemiennie ćwiczeń wspomagających funkcje zaburzone z działającymi prawidłowo.
Poza tym do zasad terapii pedagogicznej zalicza się systematyczną pracę i stopniowanie trudności w nauce. Nie powinno się przechodzić do trudniejszych zadań w sytuacji, gdy łatwiejsze nie zostały opanowane przez ucznia, a dodatkowo warto utrwalać przerobiony dotąd materiał. Co więcej, aby terapia przebiegła pomyślnie bardzo ważna jest współpraca nauczyciela terapeuty pedagogicznego z rodzicami i innymi nauczycielami.
Terapia pedagogiczna – kwalifikacje i cechy potrzebne do jej prowadzenia
Nauczyciel, który prowadzi terapię pedagogiczną, kwalifikacje może uzyskać za pomocą dwóch sposobów. Po pierwsze, gdy jest to absolwent studiów w zakresie terapii pedagogicznej na poziomie wymaganym do zajmowania stanowiska nauczyciela w danym typie szkoły lub placówki, a także posiada przygotowanie pedagogiczne.
Inną drogą uzyskania kwalifikacji jest ukończenie studiów potrzebnych na stanowisko nauczyciela i dodatkowo studia pierwszego stopnia, studia podyplomowe lub kurs kwalifikacyjny w zakresie terapii pedagogicznej, a także wymagane jest przygotowanie pedagogiczne.
Poza wykształceniem i wiedzą na temat etapów rozwoju dziecka, psychologii, pedagogiki itd. nauczyciel powinien mieć cechy charakteru pomagające w nawiązaniu współpracy z uczniem. Odpowiednie kompetencje umożliwią mu przekazanie wiedzy merytorycznej, z kolei jego osobowość może wpłynąć na zbudowanie u młodzieży poczucia bezpieczeństwa i zaufania.
Nauczyciel powinien być świadom, jak duża odpowiedzialność na nim ciąży, a w związku z tym wykazywać się zaangażowaniem w pracę i kierować się w niej dobrem ucznia. W działaniach tych pomoże mu wytrwałość, cierpliwość, a także życzliwość i opanowanie.
Kurs terapii pedagogicznej
Kurs Kwalifikacyjny z zakresu terapii pedagogicznej przeznaczony jest dla nauczycieli wszystkich typów szkół, pedagogów szkolnych, psychologów szkolnych, a także pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych.
Program kursu obejmuje pięć rozbudowanych modułów tematycznych, takich jak:
- pedagogika ogólna,
- psychologia ogólna,
- dydaktyka ogólna,
- teoria wychowania,
- diagnostyka i badania pedagogiczne.
Po ukończeniu kursu absolwent otrzymuje dokument zgodny z wytycznymi Ministra Edukacji Narodowej. Warto dodać, że jest on honorowany w ten sam sposób, co po ukończeniu szkolenia stacjonarnego.
