Zaktualizowano dnia 9 kwietnia 2024
Program integracji sensorycznej jest coraz częściej doceniany przez wychowawców, nauczycieli i terapeutów. Prawidłowy odbiór bodźców z otoczenia jest bowiem kluczowy dla właściwego rozwoju i postrzegania świata. Dlatego diagnoza integracji sensorycznej to element coraz częściej obecny w programie nauczania, wychowania i opieki nad dziećmi w różnego rodzaju placówkach. Jak zdobyć kwalifikacje do działania w zakresie diagnozowania takich zjawisk jak zaburzenia SI? Co to dokładnie jest i jakie pomoce są wykorzystywane w terapii sensorycznej?
Integracja sensoryczna – co to jest?
Aby odpowiedzieć na pytania, czym jest integracja sensoryczna, czego dotyczą zaburzenia SI, co to oznacza w pracy pedagoga i jak się do tego przygotować, warto wyjaśnić najpierw znaczenie kluczowych słów. Integracja dotyczy łączenia się części w pewną całość, a sensoryka odnosi się do doznań za pomocą zmysłów. W związku z tym integracja sensoryczna określa proces odczuwania, rozumienia i organizowania przez mózg informacji pochodzących właśnie ze zmysłów oraz tworzenia ich powiązań ze wcześniejszymi doświadczeniami. Dzięki temu organizm potrafi odpowiedzieć adekwatną reakcją.
Z kolei zaburzenia SI (zaburzenia integracji sensorycznej) występują wówczas, gdy dziecko w sposób nieprawidłowy rejestruje i przetwarza bodźce znajdujące się w różnych systemach sensorycznych. Wtedy to należy udać się na terapię SI, podczas której specjalista stymuluje dany układ sensoryczny: dotykowy, proprioceptywny oraz przedsionkowy.
Obecnie coraz częściej w przypadku dzieci z podejrzeniem różnego rodzaju nieprawidłowości stosowana jest diagnoza integracji sensorycznej. Jeżeli wykaże niewłaściwe przetwarzanie bodźców, wówczas wskazane jest rozpoczęcie zajęć w ramach terapii SI. Program integracji sensorycznej dopasowywany jest do danego dziecka i najczęściej na pierwsze efekty nie trzeba czekać zbyt długo. Aby jednak była możliwa skuteczna pomoc dzieciom, należy wiedzieć, jakie metody i narzędzia zastosować. W tym celu potrzebne są właściwe kwalifikacje zawodowe.
Zabawki a integracja sensoryczna. Pomoce terapeutyczne
Terapia może kojarzyć się ze żmudnymi ćwiczeniami, więc terapeuci muszą opracować ją w taki sposób, aby dziecko chętnie uczestniczyło w zajęciach. Dlatego też pracę nad zaburzoną integracją sensoryczną powinno się wykonywać poprzez zabawę. Dzięki temu dziecko będzie zaangażowane w ćwiczenia, a spotkania z terapeutą będą dla niego przyjemnością.
Zadania wykonywane w ramach terapii SI dobierane są odpowiednio do zdiagnozowanego problemu dziecka. Prowadzi się je sposób indywidualny, dlatego do integracji sensorycznej pomoce terapeutyczne dopasowane są do możliwości i kondycji dziecka. Tak samo jest w przypadku zabawek integracji sensorycznej konkretnego układu. Warto korzystać z takich form pomocy, aby dziecko jak najlepiej czuło się podczas terapii.
Czego przyszły terapeuta uczy się na kursie integracji sensorycznej?
Tematyka poruszana podczas kursu integracji sensorycznej zależy od placówki oświatowej, która go prowadzi. Program takiego szkolenia powinien jednak umożliwić uczestnikowi zdobycie wiedzy i umiejętności specjalistycznych niezbędnych do pracy jako terapeuta SI.
Aby uzyskać stosowne kwalifikacje i wiedzę, która umożliwi podjęcie pracy związanej z diagnozą integracji sensorycznej i wprowadzaniem właściwej terapii, warto wybrać “Kurs kwalifikacyjny z zakresu integracji sensorycznej – diagnoza i terapia dzieci,, dostępny na platformie dydaktycznej ePedagog.edu.pl. Program kursu, jak i dokumentacja, jaką po zdanym egzaminie otrzymuje absolwent, są zgodne z Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki. Ponadto oferowany kurs można dofinansować z Urzędu Pracy.
Kurs przeznaczony jest dla nauczycieli, wychowawców, terapeutów, rehabilitantów, fizjoterapeutów, psychologów, pedagogów, logopedów oraz pozostałych osób chcących pogłębić swoją wiedzę na temat pracy z dzieckiem z zaburzeniami SI. Na kursie z zakresu integracji sensorycznej omawiana jest teoria oraz praktyka. Kursant poznaje podstawy dziedzin, takich jak: pedagogika specjalna, psychologia rozwojowa i kliniczna, anatomia, fizjologia oraz neuroanatomia.
Dodatkowo poruszana jest szczegółowo tematyka SI, np. jej założenia, wpływ na rozwój, rodzaje i klasyfikacje zaburzeń integracji sensorycznej i nie tylko. Ponadto kursant uczy praktycznego prowadzenia terapii integracji sensorycznej: pomoce, metodykę i warsztat pracy w różnego typu terapiach (logopedycznej, oligofrenopedagogice i tyflopedagogice), sposoby programowania spotkań itd. Dzięki temu uczestnik zdobywa kompletną wiedzę potrzebną do pracy jako terapeuta SI.
