Zaktualizowano dnia 17 czerwca 2024
Wczesne dostrzeżenie problemów rozwojowych u dzieci jest kluczowe dla ich późniejszego rozwoju. Nieprawidłowości zauważone tuż na początku problemów powodują też, że znacznie łatwiej jest przeprowadzić odpowiednią terapię i trwa to najczęściej krócej niż w przypadku zaawansowanych stanów. Na czym polega wczesna interwencja i dlaczego istotne kwestie związane z nią powinien znać każdy pedagog, a także rodzic? Sprawdź, jak zwiększyć zakres posiadanych umiejętności oraz kwalifikacje i jednocześnie pomóc najmłodszym podopiecznym.
Czym jest wczesna interwencja?
Wczesna interwencja to różnego rodzaju specjalistyczne działania o charakterze zarówno diagnostycznym, terapeutycznym, leczniczym, jak i rehabilitacyjnym, które podejmowane są w stosunku do dziecka w celu wykrycia i zminimalizowania trudności rozwojowych. To również czynności dotyczące rodziny czy środowiska, w którym przebywa dziecko. Wczesna interwencja obejmuje minimalizowanie wszelkich czynników, które mogą wpływać na rozwój nieprawidłowości rozwojowych. Podjęte działania mają na celu jak najszybsze wyrównanie wszelkich nierówności zarówno w sferze intelektualnej, społecznej, ruchowej, jak i emocjonalnej.
Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka musi ściśle obejmować zarówno rozwój ruchowy, jak i psychiczny, które są ze sobą w tym okresie bardzo powiązane. W ramach wczesnej interwencji podejmowane są działania przez różnych specjalistów. To zarówno takie osoby jak lekarz, psycholog, pedagog specjalny, ale też rehabilitant, fizjoterapeuta i inni.
Jakie są cele wczesnej interwencji?
Do najważniejszych celów wczesnej interwencji należy przede wszystkim zdiagnozowanie możliwych zaburzeń oraz problemów zdrowotnych dziecka na jak najwcześniejszym etapie. Dzięki temu możliwe jest skoncentrowane działanie już u źródła problemu i zminimalizowanie potrzebnych form wdrożonych działań. Wczesna interwencja pozwala też na szybsze uporanie się z problemem i wyrównanie wszelkich nieprawidłowości do poziomu rówieśników dziecka.
Czas na interwencje ma również na celu pomoc rodzicom w zauważeniu istniejących problemów. To często wsparcie, a także możliwość zorganizowania profesjonalnej pomocy w sytuacji, gdy nie jest możliwe zapewnienie podopiecznym odpowiednich warunków lub właściwych działań. Dzięki wczesnej interwencji w wielu przypadkach udaje się uniknąć późniejszych zaawansowanych problemów.
Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka – dlaczego ważny jest czas?
Dziecko rozwija się bardzo dynamicznie. To właśnie ten okres odpowiedzialny jest za wiele procesów i efektów, z którymi pozostajemy już do końca życia. Dlatego wszelkie czynności wypracowane na tym etapie są niezwykle ważne dla przyszłego funkcjonowania.
Im szybciej w ramach wczesnej interwencji uda się zareagować na dane zaburzenie czy dysfunkcje, tym mniejsze ryzyko, że wpłynie ono negatywnie także na inne zdolności i umiejętności dziecka czy późniejszy stan psychoruchowy oraz przystosowanie do funkcjonowania.
Jak powinna wyglądać wczesna interwencja?
Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju dziecka powinny być przede wszystkim rozpoczęte możliwie jak najwcześniej, tuż po dostrzeżeniu pierwszych symptomów możliwych nieprawidłowości. Ponadto przez cały okres wymaganej interwencji powinna być ona udzielana przez ten sam zespół specjalistów, który dokładnie zna przypadek danej osoby.
Wszelkie działania podejmowane w ramach wczesnej interwencji powinny być również skoordynowane i mieć charakter kompleksowy. Muszą to być czynności o charakterze wielodyscyplinarnym.
Aby dowiedzieć się więcej na temat wczesnej interwencji, a także pozyskać właściwą wiedzę odnośnie do tego, jak pomóc dzieciom z zaburzeniami, warto wybrać ,,Kurs kwalifikacyjny z zakresu diagnozy, rewalidacji i terapii pedagogicznej” dostępny na platformie dydaktycznej Pedagog.edu.pl i zgodny z Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki. Absolwent po zdaniu egzaminu otrzymuje dokumentację zgodną z wymogami MEiN. Kurs można zrealizować z dofinansowaniem z Urzędu Pracy, a jednocześnie nie rezygnować z codziennych obowiązków. To wygodna forma zdobywania cennej i praktycznej wiedzy zarówno dla pedagogów, jak i rodziców dzieci z możliwymi zaburzeniami.
